بررسی خصوصیات ریخت‌سنجی حوضه رودخانه زاینده‌رود از سد زاینده‌رود تا پل زمانخان

ناحیه مورد بررسی بخشی از حوزه آبخیز رودخانه زاینده‌رود می‌باشد که  از سد زاینده‌رود بعنوان شروع تا پل زمانخان بعنوان خروجی امتداد می‌یابد. به منظور بررسی ویژگی‌های زمین‌ساختی، در ابتدا این ناحیه را بر اساس خصوصیات توپوگرافی و زهکشی به زیرحوضه‌هایی تقسیم و اقدام به اندازه‌گیری شاخص‌هایی از قبیل ضریب فرم حوضه، ضریب فشردگی، ضریب کشیدگی، ضریب گردی، تراکم آبراهه، رده بندی آبراهه‌ها، نسبت انشعاب، سینوسیتی، برجستگی نسبی، عدد ناهمواری و برخی شاخص‌های دیگر کردیم. نتایج بررسی‌ها نشان داد که زیرحوضه‌هایی که در مجاورت گسل‌ها قرار دارند دارای کمترین میزان ضریب شکل، نسبت کشیدگی و دارای بیشترین مقدار نسبت انشعاب و برجستگی نسبی هستند. همچنین مناطقی که از نظر لیتولوژی دارای سنگ‌های حساس به فرسایش باشند دارای مقادیر تراکم زهکشی و عدد ناهمواری بالایی خواهند بود. در نهایت می‌توان نتیجه گرفت که با توجه به بررسی‌های انجام شده حوضه مورد بررسی از نظر زمین‌ساختی حالت نیمه‌فعال دارد.